درباره من
دیگـــر برای با تو نشستن، مـــجال نیست
با این هـــجوم درد، امید وصــــال، نیست
هر چند عــــاشقانه تو را، فکر می کــــنم
شوقی برای شاعـــری و شعــر و فال، نیست !
می خواستم که از تو بگویم ولی چه حیف
در قلب سرشکسته ی من شور و حال، نیست
ادامه...
یا مهدی (عج)
من منتظرلحظه دیدار شدم
یک عمر اسیرم و گرفتار شدم *** با اینکه نبوده ای کنارم اما ...
از ترس نبودن تو بیمار شدم *** من مرده ام و عشق تو احیایم کرد
با این همه صد مرتبه تکرار شدم *** خوابیدم و یک لحظه درون رویا
درمحضرتان دوباره بیدار شدم *** مست از می ناب قدحی بودم و باز
با دیدن جمکران چه هشیار شدم *** خالی شده جای تو میان شهرم
از شهر بدون تو چه بیزار شدم *** ای یوسف پیداشده برگرد که من
دیوانه و سرگشته به اجبار شدم ( پایان) (( فریدمحمدی ))
یادگاری های قدیم....
سرمشقهای آب..بابا.. یادمان رفت
رسم نوشتن با قلم ها یادمان رفت
گل کردن لبخندهای هم کلاسی
بایک نگاه ساده حتی یادمان رفت
ترس از معلم ..حل تمرین.. پای تخته
آن زنگ های بی کلک را یادمان رفت
راه فرار از مشقهای توی خانه
ای وای ننوشتیم...آقا یادمان رفت!!!
آن روزهارا آنقدر شوخی گرفتیم
جدیت تصمیم کبری یادمان رفت
شعر خدای مهربان را حفظ کردیم
یادش بخیر اما خدارا یادمان رفت
درگوشمان خواندن رسم آدمیت
آن حرفهارا زود اما یادمان رفت
فردا چکاره میشوی؟؟موضوع انشاء
ساده نوشتیم آنقدر تا... یادمان رفت
دیروز تکلیف..آب .. بابا .. بود و خظ خورد
تکلیف فردا .. نان و بابا .. یادمان رفت
(حسین جعفر زاده)
شعر
تسبیح....
مشت بر مهره تنهایی من پیچاندی
مهر دستان تو دنبال دعایی می گشت
بارها دور زدی ذهن مرا گرداندی
ذکرها گفتی و بر گفته خود خندیدی
از همین نغمه تاریک مرا ترساندی
برلبت نام خدا بود – خدا شاهد ماست
بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی
دست ویرانگر تو عادت چرخیدن داشت
عادتت را به غلط چرخه ایمان خواندی
قلب صد پاره من مهره صد دانه نبود
تو ولی گشتی و این گمشده را لرزاندی
جمع کن رشته ایمان دلم پاره شدست
من که تسبیح نبودم ، تو چرا چرخاندی؟؟؟
مست
مستی...
مشب شرابی تازه از دست جهان نوشیده ام
این جام را در شادی مرگ خزان نوشیده ام
***
تا گریه های سرکشم در خنده ها پنهان شود
هر جرعه را بر پایه ی یاد کسان نوشیده ام
***
با یاد غم ها در جفا با یاد زاهد در خفا
با یاد عشاق جهان بی آشیان نوشیده ام
***
من آن خمار بی کسم، من ساده بی خار و خسم
اما در این مستی به خشم خون رزان نوشیده ام
***
در این هجوم عیش و نوش با یاد درد کهنه ام
دل خون شدم دل خون شدم بغض گران نوشیده ام
***
امشب زمستی می رم تا سجده بر مطرب زنم
این جام ها پی در پی از بهر همان نوشیده ام
***
مطرب بزن در پرده ای کان پرده در شور آردم
امشب شراب شادی هفت آسمان نوشیده ام
مــســت
مستی...
مشب شرابی تازه از دست جهان نوشیده ام
این جام را در شادی مرگ خزان نوشیده ام
***
تا گریه های سرکشم در خنده ها پنهان شود
هر جرعه را بر پایه ی یاد کسان نوشیده ام
***
با یاد غم ها در جفا با یاد زاهد در خفا
با یاد عشاق جهان بی آشیان نوشیده ام
***
من آن خمار بی کسم، من ساده بی خار و خسم
اما در این مستی به خشم خون رزان نوشیده ام
***
در این هجوم عیش و نوش با یاد درد کهنه ام
دل خون شدم دل خون شدم بغض گران نوشیده ام
***
امشب زمستی می رم تا سجده بر مطرب زنم
این جام ها پی در پی از بهر همان نوشیده ام
***
مطرب بزن در پرده ای کان پرده در شور آردم
امشب شراب شادی هفت آسمان نوشیده ام