درباره من
دیگـــر برای با تو نشستن، مـــجال نیست
با این هـــجوم درد، امید وصــــال، نیست
هر چند عــــاشقانه تو را، فکر می کــــنم
شوقی برای شاعـــری و شعــر و فال، نیست !
می خواستم که از تو بگویم ولی چه حیف
در قلب سرشکسته ی من شور و حال، نیست
ادامه...
شعر
تسبیح....
مشت بر مهره تنهایی من پیچاندی
مهر دستان تو دنبال دعایی می گشت
بارها دور زدی ذهن مرا گرداندی
ذکرها گفتی و بر گفته خود خندیدی
از همین نغمه تاریک مرا ترساندی
برلبت نام خدا بود – خدا شاهد ماست
بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی
دست ویرانگر تو عادت چرخیدن داشت
عادتت را به غلط چرخه ایمان خواندی
قلب صد پاره من مهره صد دانه نبود
تو ولی گشتی و این گمشده را لرزاندی
جمع کن رشته ایمان دلم پاره شدست
من که تسبیح نبودم ، تو چرا چرخاندی؟؟؟
مست
مستی...
مشب شرابی تازه از دست جهان نوشیده ام
این جام را در شادی مرگ خزان نوشیده ام
***
تا گریه های سرکشم در خنده ها پنهان شود
هر جرعه را بر پایه ی یاد کسان نوشیده ام
***
با یاد غم ها در جفا با یاد زاهد در خفا
با یاد عشاق جهان بی آشیان نوشیده ام
***
من آن خمار بی کسم، من ساده بی خار و خسم
اما در این مستی به خشم خون رزان نوشیده ام
***
در این هجوم عیش و نوش با یاد درد کهنه ام
دل خون شدم دل خون شدم بغض گران نوشیده ام
***
امشب زمستی می رم تا سجده بر مطرب زنم
این جام ها پی در پی از بهر همان نوشیده ام
***
مطرب بزن در پرده ای کان پرده در شور آردم
امشب شراب شادی هفت آسمان نوشیده ام
مــســت
مستی...
مشب شرابی تازه از دست جهان نوشیده ام
این جام را در شادی مرگ خزان نوشیده ام
***
تا گریه های سرکشم در خنده ها پنهان شود
هر جرعه را بر پایه ی یاد کسان نوشیده ام
***
با یاد غم ها در جفا با یاد زاهد در خفا
با یاد عشاق جهان بی آشیان نوشیده ام
***
من آن خمار بی کسم، من ساده بی خار و خسم
اما در این مستی به خشم خون رزان نوشیده ام
***
در این هجوم عیش و نوش با یاد درد کهنه ام
دل خون شدم دل خون شدم بغض گران نوشیده ام
***
امشب زمستی می رم تا سجده بر مطرب زنم
این جام ها پی در پی از بهر همان نوشیده ام
***
مطرب بزن در پرده ای کان پرده در شور آردم
امشب شراب شادی هفت آسمان نوشیده ام
هنرکده
...
و این تنهاییه مبهم
و این اندوه و این بحران
و اینک این خیال و خواهش و رسواییه عمق نگاه من
و بی تو این غروب و
این تلاطم
با که خواهم گفت ؟!
با که گویم بغض بی رحم
گلویم را ؟!
با که گویم هق هق تلخ شباهنگام ؟!
بی تو اما
روز مرده
زندگی جام بلا خورده
تلخ می گریم از این
دنیا
از آن دیروز و امروز و از این فردا ...
و
این عمق نیاز من به بودن هاست
همیشه بودن و ماندن ...
تو
میدانی چه می گویم
نپرس از اطلسی های پر از انکار
تو می
دانی چه می گویم
بیا و خستگی را از دلم بردار...
شانه
هایم کم آوردند...
بار خستگی هایم را، گونه هایم می کشد این
روزها...
بدون شرح...........
مستی...
مشب شرابی تازه از دست جهان نوشیده ام
این جام را در شادی مرگ خزان نوشیده ام
***
تا گریه های سرکشم در خنده ها پنهان شود
هر جرعه را بر پایه ی یاد کسان نوشیده ام
***
با یاد غم ها در جفا با یاد زاهد در خفا
با یاد عشاق جهان بی آشیان نوشیده ام
***
من آن خمار بی کسم، من ساده بی خار و خسم
اما در این مستی به خشم خون رزان نوشیده ام
***
در این هجوم عیش و نوش با یاد درد کهنه ام
دل خون شدم دل خون شدم بغض گران نوشیده ام
***
امشب زمستی می رم تا سجده بر مطرب زنم
این جام ها پی در پی از بهر همان نوشیده ام
***
مطرب بزن در پرده ای کان پرده در شور آردم
امشب شراب شادی هفت آسمان نوشیده ام